طلوع خورشید یکم فروردین ماه سال 1346ه.ش، با ارمغانی گران‌بها برای دنیای خاکی همراه بود؛ ارمغانی از شکفتن و خبری از روییدن لاله‌های زیبا در بوستان فضیلت، تقوا و شهادت. شهید سیّد حسن غیوری، در دامان خانواده‌ای متقی، اهل علم و انقلابی چشم به جهان گشود.
این شهید گران‌قدر، در سال 51 ه.ش، تحصیلات ابتدایی را آغاز کرد. یک سال بعد، همراه با خانواده به شهر سیرجان عظیمت کرد؛ چراکه پدر معظمشان با حکم رژیم پهلوی به آنجا تبعید شده بودند و تا سال 54 ه.ش را در شهر سیرجان گذراندن. ایشان در دوره‌ی راهنمایی، در زمره فعالترین دانش‌آموزان در زمینه‌های مسائل انقلاب و پیروی از خط امام (ره) بودند و با برپایی راهپیمایی‌های پرشور به ایفای نقش موثر در این زمینه می‌پرداختند.
آغاز تحصیلات دوره دبیرستان شهید غیوری با دوره‌ای مغایر شده بود که منافقین و لیبرال‌ها با تبلیغات وسیع خود در پی مقدمه‌سازی برای به انحراف کشاندن انقلاب اسلامی از مسیر اسلام و خط امام (ره) بودند. ایشان نیز در آن سال‌های پرآشوب وارد میدان مبارزات فکری و برخوردهای خطی شدند؛ بارها به مجادلات لفظی با طرفداران لیبرال‌ها و مبلغین منافقین در کوچه، مدرسه و مسجد پرداختند و آ‌ن‌ها را همواره مجاب و منکوب می‌نمودند. در این دوران، با حضور فعال در پایگاه بسیج محله به راه‌اندازی کلاس‌های عقاید و اداره کتابخانه پرداختند.
سید حسن غیوری در سال 62 ه.ش، در 16 سالگی به صورت داوطلبانه راهی کردستان شدند و در سخت‌ترین مناطق و بدترین شرایط به جهاد عملی با دشمنان خدا و رسول خدا پرداختند. ایشان در کنار مبارزه و جهاد، پس از دبیرستان با تشویق پدر بزرگوارش که نماینده حضرت امام (ره) در هلال احمر بود، وارد جرگه‌ی طلاب علوم دینی شدند و پس از مدتی راهی قم گشت.
در سال 66 ه.ش، پس از سخنرانی حضرت امام (ره) مبنی بر حضور گسترده‌تر در جبهه ها ، در قالب سپاهیان امام حسن مجتبی (ع) برای چندمین بار عازم منطقه‌ی جنگی شد و دلاوری‌های بسیاری از او در مائوت، بیاره، حلبچه و دربندیخان ثبت شده است. در مرحله چهارم عملیات والفجر ده، در بمباران شیمیایی ارتش بعثی صدام خون‌آشام، سید حسن غیوری شیمیایی شد و پس از دو سال تحمل درد و رنج ناشی از بمب‌های شیمیایی در اردیبهشت سال 69 ه.ش، به فیض عظیم شهادت نائل گشت و مقام معظم رهبری نیز به مناسبت شهادت این عزیز، پیامی خطاب به پدر معظمشان صادر کردند.
پیام مقام معظم رهبری حضرت آیت الله سیّد علی خامنه ای(مدظله العالی)
بمناسبت شهادت فرزند حضرت آیت الله سیّد علی غیوری (ره)
جناب حجت الاسلام والمسلمین آقای غیوری(دامت افاضاته)
خدای بزرگ را سپاسگزارم که بندگان صالح خود را با ابتلائات آزمود و آنان را به برکت تحمل مشکلات در راه حق، به درجات قرب خود مفتخر فرمود.
شهادت فرزند عزیز جناب‌عالی که بر اثر بمباران شیمیایی دشمن در جنگ تحمیلی و پس از تحمل سختی و بیماری در زمانی طولانی، به جوار الهی پرکشید، از همین ابتلائات و آزمایشهاست و علاوه بر خود آن شهید گرامی، موجب علو درجات والدین صابر و مؤمن او می‌باشد ان‌شاءاللَّه. بعلاوه افشاگر جنایات دامنه‌داری است که از سوی رژیم متجاوز عراق و با کمک ابرقدرتهای جنایتکار و در برابر چشمان بی‌تفاوت مجامع جهانی و مدعیان حقوق بشر اتفاق افتاده است.
این‌جانب، با طلب فضل و رحمت الهی برای آن عزیز و تبریک و تسلیت به جناب‌عالی و دیگر بازماندگان، سلام و درود به همه‌ی خانواده‌ی مکرم شهدا فرستاده، صبر و اجر و استقامت و موفقیت برای همه‌ی آنان مسألت می‌نمایم.
سیّد علی خامنه‌‌ای – 1369/02/26
