این حرف در فارسی به صورت «قاف» تلفّظ می شود، حال به نحوة ادای هر یک در زبان عربی دقت کنید.
حرف «قاف» به کمک زبان کوچک و با شدت و سختی گفته می شود به طوری که صوت قطع می گردد ولی حرف «غین» از انتهای حلق و با سستی تلفّظ شده و صدا در آن بصورت ممتد وکشیده ادا می شود. (مانند صدایی که در هنگام غرغره کردن آب در گلو شنیده می شود)
نکته: مخرج حرف “خاء” و “غین” تقریبا یکسان است ولی حرف “خاء” خشن ادا می شود درحالیکه در هنگام تلفظ حرف “غین” صدا نرم و کشیده و دنباله دار است. بعلاوه صدای “غین” بلندتر از صدای “خاء” هست.
نکته: حرف “غین” درشت و پرحجم ادا می شود.
نکته: در تلفظ حرف “قاف” ریشه ی زبان اصلی بالا رفته و با زبان کوچک مماس می شود . در یک لحظه هوا در پشت این مانع حبس می شود(راه بینی نیز بسته است) و ناگهان مخرج حرف از هم باز می شود و حرف «ق» تولید می گردد.
صدای «ق» برخلاف «غ» نرم و ممتد نیست بلکه محکم و با شدّت اداء می شود(انسدادی)
مقایسه حرف “ق” و “غ”:
أقْنی اَغْنی
قَدْ غَدْ تمرین:
نَغْفِرْ ـ یَغْلی ـ اَفْرغْ ـ اُغْشِیَتْ ـ یُغْنیهِمْ ـ فَاسْتَغْفَرَ ـ تَغَشّیها ـ غَیْری ـ غَنِمْتُمْ ـ اَلْغافِرینَ ـ وَالْمَغارِبِ ـ فِی الْغارِ ـ غِلِّ ـ غِسْلینٍ ـ بُغِیَ ـ اَبْغیکُمْ ـ نَبْتَغی ـ فَالْمُغیراتِ ـ غُفْرانَکَ ـ یَنْزَغُ ـ غُلِبَتْ ـ غُدُوُّها ـ یَبْغُونَ ـ لُغُوبٌ ـ سَواءٌ عَلَیْهِم اَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ اَمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ لَنْ یَغْفِرَ اللهُ لَهُمْ
برگرفته از مطالب کانال حافظان وحی