“ظاء” در فارسی مانند “زاء” تلفظ می شود.
اما در عربی هم مخرج”ذال” و “ثاء” می باشد یعنی از اتصال نوک زبان با دندانهای جلوی فک بالا و خروج مختصر نوک زبان از میان دندان های بالا و پائین پیشین تلفظ می شود.
نکته: “ظاء” برخلاف “ذال” و “ثاء” باید درشت و پرحجم تلفظ می شود و درنتیجه به “ظاء” ، “ذال” مفخم گفته می شود.
نکته:برای درشت و پرحجم تلفظ کردن “ظاء” باید انتهای زبان بالا آمده و به کام (سقف دهان) نزدیک شود. تفاوت حرف “ذال” و “ظاء”:
درحقیقت اگر سعی کنیم هنگام تلفظ حرف “ظاء” صدا را در گلو بیندازیم انتهای زبان ناخودآگاه بالا آمده و “ظاء” درشت تلفظ می شود.( دقت شود که هوا با فشار در مخرج حرف، دمیده نشود).
مُنْذَرینَ مُنْظَرینَ
مَحْذُوراً مَحْظُوراً
تمرین:
اَظـْلَمَ ـ یـَظـْلِمـُونَ ـ یـُظـْهـِرَ ـ حـَفـِظـْنـاهـا ـ وَاغـْلُظْ ـ مُظْلِمُونَ ـ ظَلَمُوا ـ ظَلَّتْ ـ یُظاهِرُوا ـ ظالِمى ـ لَظـالِمُونَ ـ ظِلالُها ـ ظِهْرِیّاً ـ مَحْفُوظٍ ـ کَظیمٌ ـ حافِظینَ ـ عَظیمٌ ـ ظُلِمُوا ـ یَظُنُّ ـ ظُلُماتٍ ـ تُوعَظُونَ ـ وَاحْفَظُوا ـ حافِظُونَ ـ یُعَظِّمْ ـ فَظّاً ـ حَظٍّ ـ اِنَّ الظَّنَّ ـ هُمُ الظّالِمُونَ ـ اِلَى الظُّلِّ
آیه زیر را با دقت تلاوت کنید:
وَمَا ظَلَمَهُمُ اللّهُ وَلـکِن کَانُواْ أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ / آیه 33 سوره نحل
برگرفته از کانال حافظان وحی